Moja analiza rzeczywistości
Moja analiza rzeczywistości prowadzona instrumentami badawczymi essenceizmu służy utworzeniu spójnego systemu wyjaśniającego jak najwięcej zjawisk, które dotyczą naszego istnienia. System ten, a w szczególności jego narzędzia, składają się na pojęcie essenceizmu. W tym badaniu o ogromnej dozie subiektywizmu przyjąłem zasadę zachowania maksimum obiektywizmu. Staram się prowadzić je bez emocji, choć bardzo trudno stosować w nim metody naukowe. Jednak tak trzeba, aby nie była to ani religia, ani filozofia. Jest to bowiem dziedzina badań pozafizycznych, podchodząca pod pojęcie noetyki, ale w znaczeniu obiektywnego badania naukowego. Jednakże nie mogę tu przedstawić naukowego dowodu na istnienie Boga i świata duchowego, gdyż klasyczna nauka, z braku odpowiednich narzędzi, nie może zajmować się takimi zagadnieniami. Za to w sposób naukowy mogę przedstawić logiczną drogę do zrozumienia możliwości istnienia Stwórcy. Dlatego przygotowuję zestaw narzędzi, którymi stają się poszczególne zasady składające się na system essenceizmu. Stanowią one spójny i logiczny zbiór reguł przystosowany do badania zjawisk dziejących się na granicy czasoprzestrzeni oraz sfery poza czasem i przestrzenią. Spis tych zasad podaję na końcu tego rozdziału.
W prezentowanej przeze mnie dziedzinie stosuję nie tylko określenia: nieskończoność, nielokalność, nieoznaczoność, nadzwyczajność, ale także takie jak: wszechobecność, niezwykłość, nieziemskość, duchowość, niepojętość oraz nieużywaną przedtem przez nikogo pierwoistność. Niektóre z nich mają już swoje znaczenie w innych dziedzinach życia, ale ja na nowo określam ich zakres w używanym przeze mnie pojęciu essenceizmu. Jego podstawowe zasady i prawa podaję na końcu tego rozdziału.
W Internecie, w różnych kręgach zainteresowań, na konferencjach zorganizowanych przez poważne instytucje można na te tematy podyskutować tylko w ramach danego wyznania, organizacji religijnej lub nurtu filozoficznego. Wciąż trudno znaleźć naprawdę niezależne, wolne od ustalonych dogmatów czy nieobciążone obowiązującą koncepcją badania prowadzące do potwierdzenia istnienia rzeczywistości duchowej i samego Boga. Z uwagi na to nie warto ich pozostawiać badaczom znanych wyznań, głosicielom idei sekt religijnych o wątpliwej reputacji, czy, co gorsza, fanatykom religijnym.
Essenceizm to również system badający w wymiarze wieczności życie każdego z nas. Nie bierze on pod uwagę żadnych uprzedzeń wynikłych z utartych poglądów.
Używam w tym tekście zarówno pojęcia świat duchowy, jak i wszechświat duchowy, a czasem używam też terminu rzeczywistość duchowa. Z uwagi na pozafizyczną naturę tej rzeczywistości, to znaczy jej istnienie poza czasem i przestrzenią, nie ma znaczenia, czy korzystam z nazwy świat czy wszechświat duchowy.
Dlaczego ta dziedzina badań jest taka ważna? Odpowiedź powinna być bardzo prosta. Jeśli zrozumiemy, że poza naszym życiem fizycznym, które trwa przeciętnie mniej niż sto lat, istnieje jeszcze druga część naszego życia w świecie duchowym, która będzie trwała wiecznie, to odpowiedź nasuwa się sama. Trzeba zdać sobie sprawę z tego, że nasza życiowa wieczność jest dla nas najważniejsza. Naprawdę warto się dowiedzieć, jakie prawa i zasady będą obowiązywać w przyszłym życiu. To powinno być potrzebą każdego człowieka. Oczywiście do poznania czegoś, co jest poza czasem i przestrzenią, należy użyć innych narzędzi niż te, które stosujemy do badania zjawisk w obecnym świecie. Również sposób rozumowania powinien być inny. To nie jest typowy dowód naukowy, ale ciąg myślowy prowadzący do zrozumienia faktu, że istnieje wieczność w nas i poza nami. Tak powstał essenceizm.
ESSENCEISM – system badawczy dla określenia Pierwszej Przyczyny